徐文长传

徐文长传原文：

天下南北车书通，行人点点过汴宫。空馀艮岳一拳土，黯惨如雪吹不融。平乘楼上王夷甫，一流中外泪如雨。西风羽扇不障尘，更是莲子随根去。政事堂中三相公，往往退食如夔龙。少年恸哭不见用，一语不合面发红。八年流落无处所，合眼当朝遽如许。忠魂不到海门潮，别殿芙蓉废为圃。茫茫古路日平西，不信金铜不泪垂。浮沈亲故懒相问，白发唯有春风知。李侯髀肉堪流涕，同谷哀吟越州弟。买丝刺绣刺未成，公子翩翩雁书至。飘飘起望白云间，裘雪牛车度赤山。年馀七十能几见，我且欲往穷当还。平生高李经行处，寂寞断桥漂落絮。不知到日似枯鱼，泪入黄河别鲂鱮。当空殿阁密云团，曾和薰弦接羽翰。至今尚留花石否，杜鹃再赋长恨端。苏州正念东邻女，伤心更遇杨开府。语言憔悴敢分明，买酒行浇茂陵土。
大义千年重，浮生一粒轻。留儿贞节在，儿死胜儿生。
一点忠忱无处输，与滔滔者走危途。新声感泣尚书客，破镜传盟公主奴。流散莫非中泽雁，死亡谁是首邱狐。平生师友多黄土，吞哭何曾奠束刍。
炊烟微掠凤山西，逆旅看山草阁低。清浣不禁迟暮色，刺桐花落杜鹃啼。
平分秋气散晴空，坐待银盘上海东。美酒清歌诚外物，满怀佳致与人同。
柳家陶暑亭，意远不可齐。烦襟荡朱弦，高步援绿荑。爱公满亭客，来是清风携。滢渟前溪上，旷望古郡西。六月正中伏，水轩气常凄。野香袭荷芰，道性亲凫鹥.禅子顾惠休，逸民重刘黎。乃知高世量，不以出处暌。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。
太息韶华，想繁吹、凭空千尺。其中贮、邯郸歌舞，燕齐技击。宫女也行神峡雨，词人会赋名园雪。羡天家、爱弟本轻华，通宾客。梁狱具，宫车出。汉诏下，高台坼。叹山川依旧，绮罗非昔。世事几番飞铁凤，人生转眼悲铜狄。著轻衫、半醉落霜雕，弓弦砉。

徐文长传拼音解读：

tiān xià nán běi chē shū tōng ，háng rén diǎn diǎn guò biàn gōng 。kōng yú gèn yuè yī quán tǔ ，àn cǎn rú xuě chuī bú róng 。píng chéng lóu shàng wáng yí fǔ ，yī liú zhōng wài lèi rú yǔ 。xī fēng yǔ shàn bú zhàng chén ，gèng shì lián zǐ suí gēn qù 。zhèng shì táng zhōng sān xiàng gōng ，wǎng wǎng tuì shí rú kuí lóng 。shǎo nián tòng kū bú jiàn yòng ，yī yǔ bú hé miàn fā hóng 。bā nián liú luò wú chù suǒ ，hé yǎn dāng cháo jù rú xǔ 。zhōng hún bú dào hǎi mén cháo ，bié diàn fú róng fèi wéi pǔ 。máng máng gǔ lù rì píng xī ，bú xìn jīn tóng bú lèi chuí 。fú shěn qīn gù lǎn xiàng wèn ，bái fā wéi yǒu chūn fēng zhī 。lǐ hóu bì ròu kān liú tì ，tóng gǔ āi yín yuè zhōu dì 。mǎi sī cì xiù cì wèi chéng ，gōng zǐ piān piān yàn shū zhì 。piāo piāo qǐ wàng bái yún jiān ，qiú xuě niú chē dù chì shān 。nián yú qī shí néng jǐ jiàn ，wǒ qiě yù wǎng qióng dāng hái 。píng shēng gāo lǐ jīng háng chù ，jì mò duàn qiáo piāo luò xù 。bú zhī dào rì sì kū yú ，lèi rù huáng hé bié fáng yú 。dāng kōng diàn gé mì yún tuán ，céng hé xūn xián jiē yǔ hàn 。zhì jīn shàng liú huā shí fǒu ，dù juān zài fù zhǎng hèn duān 。sū zhōu zhèng niàn dōng lín nǚ ，shāng xīn gèng yù yáng kāi fǔ 。yǔ yán qiáo cuì gǎn fèn míng ，mǎi jiǔ háng jiāo mào líng tǔ 。
dà yì qiān nián zhòng ，fú shēng yī lì qīng 。liú ér zhēn jiē zài ，ér sǐ shèng ér shēng 。
yī diǎn zhōng chén wú chù shū ，yǔ tāo tāo zhě zǒu wēi tú 。xīn shēng gǎn qì shàng shū kè ，pò jìng chuán méng gōng zhǔ nú 。liú sàn mò fēi zhōng zé yàn ，sǐ wáng shuí shì shǒu qiū hú 。píng shēng shī yǒu duō huáng tǔ ，tūn kū hé céng diàn shù chú 。
chuī yān wēi luě fèng shān xī ，nì lǚ kàn shān cǎo gé dī 。qīng huàn bú jìn chí mù sè ，cì tóng huā luò dù juān tí 。
píng fèn qiū qì sàn qíng kōng ，zuò dài yín pán shàng hǎi dōng 。měi jiǔ qīng gē chéng wài wù ，mǎn huái jiā zhì yǔ rén tóng 。
liǔ jiā táo shǔ tíng ，yì yuǎn bú kě qí 。fán jīn dàng zhū xián ，gāo bù yuán lǜ yí 。ài gōng mǎn tíng kè ，lái shì qīng fēng xié 。yíng tīng qián xī shàng ，kuàng wàng gǔ jun4 xī 。liù yuè zhèng zhōng fú ，shuǐ xuān qì cháng qī 。yě xiāng xí hé jì ，dào xìng qīn fú yī .chán zǐ gù huì xiū ，yì mín zhòng liú lí 。nǎi zhī gāo shì liàng ，bú yǐ chū chù kuí 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。
tài xī sháo huá ，xiǎng fán chuī 、píng kōng qiān chǐ 。qí zhōng zhù 、hán dān gē wǔ ，yàn qí jì jī 。gōng nǚ yě háng shén xiá yǔ ，cí rén huì fù míng yuán xuě 。xiàn tiān jiā 、ài dì běn qīng huá ，tōng bīn kè 。liáng yù jù ，gōng chē chū 。hàn zhào xià ，gāo tái chè 。tàn shān chuān yī jiù ，qǐ luó fēi xī 。shì shì jǐ fān fēi tiě fèng ，rén shēng zhuǎn yǎn bēi tóng dí 。zhe qīng shān 、bàn zuì luò shuāng diāo ，gōng xián huā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

徐文长传相关翻译

②夭艳：艳丽，此处指艳丽的桃李。
②力不齐：指讨伐董卓的诸州郡将领各有打算，力量不集中。齐：一致。踌躇：犹豫不前。雁行：飞雁的行列，形容诸军列阵后观望不前的样子。此句倒装，正常语序当为“雁行而踌躇”。
④罗家：设罗网捕雀的人。
③塞上长城，比喻能守边的将领。衰鬓：年老而疏白的头发。斑：指黑发中夹杂了白发。

徐文长传相关赏析

“仙佩鸣，玉佩鸣，雪月花中过洞庭。”此三句进一步运用想象，动态地刻画出水仙的风姿。这三句所渲染出的画面神奇而美丽，令人心驰神往。
起拍二句是写男子忆念中女子动人美丽的形象：秋波如媚，柳腰娉婷。“转盼如波眼”，写眼光流盼如秋波般清澈、闪耀；“娉婷似柳腰”，表现女子的美妙身段：这两句都运用了比喻手法。那次幸福的欢会女子给男主人公留下难忘的印象，为思忆之苦先垫上一笔。接着“花里暗相招”一句是写当时的幽会，欢乐的幽会也给男主人公留下难忘的记忆，再为思忆之苦垫上一笔。这三句纯是以女方的倩影衬托男子的情思。有了前面三句的铺垫，后面写男主人公的思忆之苦就很自然了。后二句“忆君肠欲断，恨春宵”，直抒相思情深，春宵难遣。尤其是“肠欲断”“恨春宵”六字，生动地把主人公为情所苦的形象突显出来。
这以后，南郭处士就随那300人一块儿合奏给齐宣王听，和大家一样享受着优厚的待遇，心里极为得意。

作者介绍

邹梦遇 饶州乐平人，字元祥，一作子祥，号艮斋。邹近仁从子。为杨简门人。以词赋荐于乡。极为简所称许。