荀子·劝学

荀子·劝学原文：

明月照高楼，流光正徘徊。上有愁思妇，悲叹有余哀。借问叹者谁？言是宕子妻。君行逾十年，孤妾常独栖。君若清路尘，妾若浊水泥。浮沉各异势，会合何时谐？愿为西南风，长逝入君怀。君怀良不开，贱妾当何依？
橙黄橘绿一天愁，赖有尝新慰滞留。欲寄书题三百颗，故人多在海西头。
巡青史之残诰。览朱管之遗册。惟鲁滨之一叟。信衔道而探寂。世艰险而多阻。君英明而不革。讲业兮齐卫。论精兮汴泗。子之说兮义已秘。成贾郑之雄理。可黄何之壮思。惜古人之取才。瞰青云而靖意。意恬怅兮有端。才嶒峻兮可观。宪妫禹而折法。袭仁谊而求安。不嬿婉于戚施。宁踸踔于马兰。俾后生之庶士。鉴明德之景翰。惟山中兮寂寞。沉忧思兮无从。石红青兮百叠。山浓淡兮万重。日下兮□□。月出兮铜峯。竹色兮拂户。水气兮绕窗。味哲人之遗珍。折片句兮忘老。嘉石门之埋名。怜柳子之沉道。书吴伯于衣袖。镂颜子于心抱。筹出处之叔仲。酌言默之多少。若妙行与上灵。非积学之所绍。至游夏以升降。幸砥心而勿夭。
洛阳秋雨阕，荒圃物华饶。白鹤寒尤盛，红薇晚未彫。鸟惊朱实堕，云灭翠岑遥。扬子方嘲白，相如尚苦痟。徘徊瞻望近，邂逅笑谈辽。官冷惭无具，相思不敢招。
隙月斜依壁，窗风细著人。飘零知命晚，牢落梦家频。断雁何曾定，鸣鸡不肯晨。何郎诗句好，万里独相亲。
钱侯画石，大者如踞彪，小石荦确如惊虬。云际十峰五峰出，白日不动苍烟浮。中有山人煮石处，茅屋藏缚青厓幽。黄鹤飞来饮丹穴，月中桂树枝相樛。钱侯钱侯有仙骨，手夺造化与天侔。我有仙人九节碧玉杖，与侯还访昆崙十二之蓬丘。
万壑林涛似海波，驱车晚下竹竿坡。无边赤叶愁中见，几度黄花客里过。蓬鬓还逢秋色改，归心偏傍月明多。到家不用鲈鱼美，半亩蔬园十亩禾。
只欲闻韶去，其如度岭赊。淹留囊易涩，叙别雨频嗟。老树迷云叶，危墙上土花。榆烟新出火，谷雨早分茶。纪节门垂柳，悲风墓集鸦。他乡托萍水，高兴鄙桑麻。酒出铜泉滑，鱼分丙穴嘉。金相霞错落，锦句玉横斜。落月雷塘路，啼鹃介子家。钟情君最厚，滚滚惜年华。
松风随曳杖，伏翼走危栏。古寺何年废，空门尽日寒。流泉交井灶，坠雪拥林峦。欲叩西来意，寥寥竺法兰。

荀子·劝学拼音解读：

míng yuè zhào gāo lóu ，liú guāng zhèng pái huái 。shàng yǒu chóu sī fù ，bēi tàn yǒu yú āi 。jiè wèn tàn zhě shuí ？yán shì dàng zǐ qī 。jun1 háng yú shí nián ，gū qiè cháng dú qī 。jun1 ruò qīng lù chén ，qiè ruò zhuó shuǐ ní 。fú chén gè yì shì ，huì hé hé shí xié ？yuàn wéi xī nán fēng ，zhǎng shì rù jun1 huái 。jun1 huái liáng bú kāi ，jiàn qiè dāng hé yī ？
chéng huáng jú lǜ yī tiān chóu ，lài yǒu cháng xīn wèi zhì liú 。yù jì shū tí sān bǎi kē ，gù rén duō zài hǎi xī tóu 。
xún qīng shǐ zhī cán gào 。lǎn zhū guǎn zhī yí cè 。wéi lǔ bīn zhī yī sǒu 。xìn xián dào ér tàn jì 。shì jiān xiǎn ér duō zǔ 。jun1 yīng míng ér bú gé 。jiǎng yè xī qí wèi 。lùn jīng xī biàn sì 。zǐ zhī shuō xī yì yǐ mì 。chéng jiǎ zhèng zhī xióng lǐ 。kě huáng hé zhī zhuàng sī 。xī gǔ rén zhī qǔ cái 。kàn qīng yún ér jìng yì 。yì tián chàng xī yǒu duān 。cái zhēng jun4 xī kě guān 。xiàn guī yǔ ér shé fǎ 。xí rén yì ér qiú ān 。bú yàn wǎn yú qī shī 。níng chěn chuō yú mǎ lán 。bǐ hòu shēng zhī shù shì 。jiàn míng dé zhī jǐng hàn 。wéi shān zhōng xī jì mò 。chén yōu sī xī wú cóng 。shí hóng qīng xī bǎi dié 。shān nóng dàn xī wàn zhòng 。rì xià xī □□。yuè chū xī tóng fēng 。zhú sè xī fú hù 。shuǐ qì xī rào chuāng 。wèi zhé rén zhī yí zhēn 。shé piàn jù xī wàng lǎo 。jiā shí mén zhī mái míng 。lián liǔ zǐ zhī chén dào 。shū wú bó yú yī xiù 。lòu yán zǐ yú xīn bào 。chóu chū chù zhī shū zhòng 。zhuó yán mò zhī duō shǎo 。ruò miào háng yǔ shàng líng 。fēi jī xué zhī suǒ shào 。zhì yóu xià yǐ shēng jiàng 。xìng dǐ xīn ér wù yāo 。
luò yáng qiū yǔ què ，huāng pǔ wù huá ráo 。bái hè hán yóu shèng ，hóng wēi wǎn wèi diāo 。niǎo jīng zhū shí duò ，yún miè cuì cén yáo 。yáng zǐ fāng cháo bái ，xiàng rú shàng kǔ xiāo 。pái huái zhān wàng jìn ，xiè hòu xiào tán liáo 。guān lěng cán wú jù ，xiàng sī bú gǎn zhāo 。
xì yuè xié yī bì ，chuāng fēng xì zhe rén 。piāo líng zhī mìng wǎn ，láo luò mèng jiā pín 。duàn yàn hé céng dìng ，míng jī bú kěn chén 。hé láng shī jù hǎo ，wàn lǐ dú xiàng qīn 。
qián hóu huà shí ，dà zhě rú jù biāo ，xiǎo shí luò què rú jīng qiú 。yún jì shí fēng wǔ fēng chū ，bái rì bú dòng cāng yān fú 。zhōng yǒu shān rén zhǔ shí chù ，máo wū cáng fù qīng yá yōu 。huáng hè fēi lái yǐn dān xué ，yuè zhōng guì shù zhī xiàng liáo 。qián hóu qián hóu yǒu xiān gǔ ，shǒu duó zào huà yǔ tiān móu 。wǒ yǒu xiān rén jiǔ jiē bì yù zhàng ，yǔ hóu hái fǎng kūn lún shí èr zhī péng qiū 。
wàn hè lín tāo sì hǎi bō ，qū chē wǎn xià zhú gān pō 。wú biān chì yè chóu zhōng jiàn ，jǐ dù huáng huā kè lǐ guò 。péng bìn hái féng qiū sè gǎi ，guī xīn piān bàng yuè míng duō 。dào jiā bú yòng lú yú měi ，bàn mǔ shū yuán shí mǔ hé 。
zhī yù wén sháo qù ，qí rú dù lǐng shē 。yān liú náng yì sè ，xù bié yǔ pín jiē 。lǎo shù mí yún yè ，wēi qiáng shàng tǔ huā 。yú yān xīn chū huǒ ，gǔ yǔ zǎo fèn chá 。jì jiē mén chuí liǔ ，bēi fēng mù jí yā 。tā xiāng tuō píng shuǐ ，gāo xìng bǐ sāng má 。jiǔ chū tóng quán huá ，yú fèn bǐng xué jiā 。jīn xiàng xiá cuò luò ，jǐn jù yù héng xié 。luò yuè léi táng lù ，tí juān jiè zǐ jiā 。zhōng qíng jun1 zuì hòu ，gǔn gǔn xī nián huá 。
sōng fēng suí yè zhàng ，fú yì zǒu wēi lán 。gǔ sì hé nián fèi ，kōng mén jìn rì hán 。liú quán jiāo jǐng zào ，zhuì xuě yōng lín luán 。yù kòu xī lái yì ，liáo liáo zhú fǎ lán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

荀子·劝学相关翻译

①空山：空旷，空寂的山野。新：刚刚。
②蕲：祈求。肱：上臂,手臂由肘到肩的部分，古代有三折肱而为良医的说法。

荀子·劝学相关赏析

起首二句“名花倾国两相欢，长得君王带笑看”，“倾国”美人，当然指杨妃，诗到此处才正面点出，并用“两相欢”把牡丹和“倾国”合为一提，“带笑看”三字再来一统，使牡丹、杨妃、玄宗三位一体，融合在一起了。

此词仅三十五字，却把一个江城的风物描写得如此形神兼备，笔力实在不凡。究其奥妙，大约有三端：一是注意多侧面、多角度的描写。它先从远观角度写江郊景色，次一历史眼光看湖塘风光，再用特写镜头写水楼观涛。如此不仅层次清晰，而且颇富立体感。二是注意色彩的调配和多样。斑斓的鵁鶄、碧绿的江水与白色的沙滩构成一种清新淡远的色调；翠绿的蘋叶与鲜红的荷花相配，又以秾丽的色泽耀人眼目；浪花之如雪和水雨之蒙蒙又构成一种朦胧混茫的气象。三是注意景物的动态描写，如鵁鶄的起飞，碧水的东流，半滩风吹，浪花飞舞等等，这种动态景象，无疑赋予江城以勃勃的生机和飞动的气韵。在秾艳的牛峤词中，此词可谓独具一格。

作者介绍

李从训 宋杭州人。徽宗宣和中为画院待诏。高宗绍兴间复官补承直郎。善画道释人物，兼工花鸟，敷彩极精妙。