江赋

江赋原文：

平生湖海气，浪自青云期。一为蓬莱游，时动泉石思。徒糜太仓粟，饱食终日嬉。尸素亦已甚，勇退夫何疑。直道无所愧，愿学柳士师。归来食不足，三叹汝坟诗。亲老尚择禄，富贵当何时。捧檄强自喜，安敢辞驱驰。顾我性萧散，轩裳缚伊尼。何当出幕府，还把江海麾。思亲匪怀土，此意惟君知。君抱四方志，扁舟羡鸱夷。要先句践霸，乃以西子随。不妨食肉相，兼有绝俗姿。
小径风香。官梅褪了，坼到银囊。五度春衣、一番寒具，犹是江乡。安排瓦枕藤床。便屐齿、沾泥不妨。竹外空亭，尊前旧侣，容我清狂。
晓起坐书斋，落花堆满径。只此是文章，挥毫有馀兴。
颍州老翁病且羸，萧萧短发秋霜垂。手扶枯筇行复却，操瓢丐食河之湄。我哀其贫为顾问，欲语哽咽吞声悲。自言城东昔大户，腴田十顷桑阴围。阖门老稚三百指，衣食尽足常悬锥。河南年来数亢旱，赤地千里黄尘飞。麦禾槁死粟不熟，长镵挂壁犁生衣。黄堂太守足宴寝，鞭扑百姓穷膏脂。聒天丝竹夜酣饮，阳阳不问民啼饥。市中斗粟价十千，饥人煮蕨供晨炊。木皮剥尽草根死，妻子相对愁双眉。鹄形累累口生燄，脔割饿莩无完肌。奸民乘隙作大盗，腰弓跨马纷驱驰。啸呼深林聚凶恶，狎弄剑槊摇旌旗。去年三月入州治，踞坐堂上如熊罴。长官邀迎吏再拜，馈送牛酒罗阶墀。城中豪家尽剽掠，况在村落人烟稀。裂囊剖筐取金帛，煮鸡杀狗施鞭笞。今年灾虐及陈颍，疫毒四起民流离。连村比屋相枕藉，纵有药石难扶治。一家十口不三日，藁束席卷埋荒陂。死生谁复顾骨肉，性命喘息悬毫釐。大孙十岁卖五千，小孙三岁投清漪。至今平政桥下水，髑髅白骨如山崖。绣衣使者肃风纪，下车访察民疮痍。绿章陈辞达九陛，彻乐减膳心忧危。朝堂杂议会元老，恤荒讨贼劳深机。山东建节开大府，便宜斩
十月辛勤一月悲，今朝相见泪淋漓。狂风落尽莫惆怅，犹胜因花压折枝。
素心仰玄鉴，灵泽先成雪。六出花更繁，五更绵复折。琼筵先幄张，宝鼎名香爇。怀君坐中夜，虚窗澹微月。
籞宿花初满，章台柳向飞。如何正此日，还望昔多违。怅别风期阻，将乖云会稀。敛衽辞丹阙，悬旗陟翠微。野禽喧戍鼓，春草变征衣。回顾长安道，关山起夕霏。

江赋拼音解读：

píng shēng hú hǎi qì ，làng zì qīng yún qī 。yī wéi péng lái yóu ，shí dòng quán shí sī 。tú mí tài cāng sù ，bǎo shí zhōng rì xī 。shī sù yì yǐ shèn ，yǒng tuì fū hé yí 。zhí dào wú suǒ kuì ，yuàn xué liǔ shì shī 。guī lái shí bú zú ，sān tàn rǔ fén shī 。qīn lǎo shàng zé lù ，fù guì dāng hé shí 。pěng xí qiáng zì xǐ ，ān gǎn cí qū chí 。gù wǒ xìng xiāo sàn ，xuān shang fù yī ní 。hé dāng chū mù fǔ ，hái bǎ jiāng hǎi huī 。sī qīn fěi huái tǔ ，cǐ yì wéi jun1 zhī 。jun1 bào sì fāng zhì ，biǎn zhōu xiàn chī yí 。yào xiān jù jiàn bà ，nǎi yǐ xī zǐ suí 。bú fáng shí ròu xiàng ，jiān yǒu jué sú zī 。
xiǎo jìng fēng xiāng 。guān méi tuì le ，chè dào yín náng 。wǔ dù chūn yī 、yī fān hán jù ，yóu shì jiāng xiāng 。ān pái wǎ zhěn téng chuáng 。biàn jī chǐ 、zhān ní bú fáng 。zhú wài kōng tíng ，zūn qián jiù lǚ ，róng wǒ qīng kuáng 。
xiǎo qǐ zuò shū zhāi ，luò huā duī mǎn jìng 。zhī cǐ shì wén zhāng ，huī háo yǒu yú xìng 。
yǐng zhōu lǎo wēng bìng qiě léi ，xiāo xiāo duǎn fā qiū shuāng chuí 。shǒu fú kū qióng háng fù què ，cāo piáo gài shí hé zhī méi 。wǒ āi qí pín wéi gù wèn ，yù yǔ gěng yān tūn shēng bēi 。zì yán chéng dōng xī dà hù ，yú tián shí qǐng sāng yīn wéi 。hé mén lǎo zhì sān bǎi zhǐ ，yī shí jìn zú cháng xuán zhuī 。hé nán nián lái shù kàng hàn ，chì dì qiān lǐ huáng chén fēi 。mài hé gǎo sǐ sù bú shú ，zhǎng chán guà bì lí shēng yī 。huáng táng tài shǒu zú yàn qǐn ，biān pū bǎi xìng qióng gāo zhī 。guō tiān sī zhú yè hān yǐn ，yáng yáng bú wèn mín tí jī 。shì zhōng dòu sù jià shí qiān ，jī rén zhǔ jué gòng chén chuī 。mù pí bāo jìn cǎo gēn sǐ ，qī zǐ xiàng duì chóu shuāng méi 。hú xíng lèi lèi kǒu shēng yàn ，luán gē è piǎo wú wán jī 。jiān mín chéng xì zuò dà dào ，yāo gōng kuà mǎ fēn qū chí 。xiào hū shēn lín jù xiōng è ，xiá nòng jiàn shuò yáo jīng qí 。qù nián sān yuè rù zhōu zhì ，jù zuò táng shàng rú xióng pí 。zhǎng guān yāo yíng lì zài bài ，kuì sòng niú jiǔ luó jiē chí 。chéng zhōng háo jiā jìn piāo luě ，kuàng zài cūn luò rén yān xī 。liè náng pōu kuāng qǔ jīn bó ，zhǔ jī shā gǒu shī biān chī 。jīn nián zāi nuè jí chén yǐng ，yì dú sì qǐ mín liú lí 。lián cūn bǐ wū xiàng zhěn jiè ，zòng yǒu yào shí nán fú zhì 。yī jiā shí kǒu bú sān rì ，gǎo shù xí juàn mái huāng bēi 。sǐ shēng shuí fù gù gǔ ròu ，xìng mìng chuǎn xī xuán háo lí 。dà sūn shí suì mài wǔ qiān ，xiǎo sūn sān suì tóu qīng yī 。zhì jīn píng zhèng qiáo xià shuǐ ，dú lóu bái gǔ rú shān yá 。xiù yī shǐ zhě sù fēng jì ，xià chē fǎng chá mín chuāng yí 。lǜ zhāng chén cí dá jiǔ bì ，chè lè jiǎn shàn xīn yōu wēi 。cháo táng zá yì huì yuán lǎo ，xù huāng tǎo zéi láo shēn jī 。shān dōng jiàn jiē kāi dà fǔ ，biàn yí zhǎn
shí yuè xīn qín yī yuè bēi ，jīn cháo xiàng jiàn lèi lín lí 。kuáng fēng luò jìn mò chóu chàng ，yóu shèng yīn huā yā shé zhī 。
sù xīn yǎng xuán jiàn ，líng zé xiān chéng xuě 。liù chū huā gèng fán ，wǔ gèng mián fù shé 。qióng yàn xiān wò zhāng ，bǎo dǐng míng xiāng ruò 。huái jun1 zuò zhōng yè ，xū chuāng dàn wēi yuè 。
yù xiǔ huā chū mǎn ，zhāng tái liǔ xiàng fēi 。rú hé zhèng cǐ rì ，hái wàng xī duō wéi 。chàng bié fēng qī zǔ ，jiāng guāi yún huì xī 。liǎn rèn cí dān què ，xuán qí zhì cuì wēi 。yě qín xuān shù gǔ ，chūn cǎo biàn zhēng yī 。huí gù zhǎng ān dào ，guān shān qǐ xī fēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江赋相关翻译

①天汉：银河。《诗经·小雅·大东》：“维天有汉，监亦有光。”毛传：“汉，天河也。”
①腊酒：腊月里酿造的酒。足鸡豚：意思是准备了丰盛的菜肴。足：足够，丰盛。豚，小猪，诗中代指猪肉。
⑬沮洳场：低下阴湿的地方。缪巧：智谋，机巧。贼：害。
②争将：怎把。无期别：死别；无期重逢的离别。一度：一次。

江赋相关赏析

这首曲的前五句写作者月夜在江上眺望，听到的是悲凉的箫声，看到的是月映空楼，西风古殿，一派衰颓景色，不见昔日繁华；末两句写作者耳边传来涛声，不由得触景伤怀。全曲虚实结合，情景交融，饱含慨叹惋惜之情。

“锦帆落天涯那答，玉箫寒江上谁家”，写沦落天涯之人，为虚写，是作者想象之景。“锦帆”华美，却是漂泊流亡之帆。“玉箫”精致，却充满清寒悲怆之气。“那答”与“谁家”则飘渺不定，踪迹难觅。字句于精致之间更显迷茫怅惘之情。

作者介绍

孙祖德 潍州北海人，字延仲。第进士。历任西京留守司通判、侍御史、知谏院等。以言仁宗郭皇后不当废获罪。久之，迁天章阁待制。又反对三司判官以药化铁为铜铸钱之计划，出知充、徐诸州府。后以吏部侍郎致仕。