柳毅传

柳毅传原文：

功盖三分国，名成八阵图。（名成 一作：名高）
近逢商洛客，知尔住南塘。草阁平春水，柴门掩夕阳。随蜂收野蜜，寻麝采生香。更忆前年醉，松花满石床。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
翦水天风吹醉醒。高楼外、冻云愁凝。袖口香寒，歌喉春暖，不管雁边寒紧。琼屑瑶花飞碎影。应须待、玉田千顷。小约梅英，教吟柳絮，春在绣红鸳锦。
寄愁何处好，金奁怕展，紫箫声杳。十幅乌丝，寂寞怨琴凄调。犹忆笼香倚醉，是旧日、承平年少。憔悴早，词笺赋笔，半销衰草。最怜渌水亭荒，曾几度流连，几番昏晓。玉笥薶云，付与后人凭吊。君自孤吟野鬼，谁念我、啼鹃怀抱。消瘦了，恨血又添多少。
倪氏锄经自有堂，还于花下结丹房。夕阳坛上非前事，春雨江南是故乡。况是仙人如董奉，何须女子识韩康。重来轩外绿阴合，煮酒银瓶得共尝。
翔鸾阙下谢恩初，通籍由来在石渠。暂入南宫判祥瑞，还归内殿阅图书。故人犹在三江外，同病凡经二纪馀。今日荐君嗟久滞，不惟文体似相如。
芳草青青西子湖，南天鸿雁未高呼。吴人弦管喧佳节，一道花江带舳舻。
我家殊未有秋色，君家先得秋消息。西风夜入小池塘，木犀漏泄月中香。一粒粟中香万斛，君看一梢几金粟。门前双桂更作门，路人知是幽人屋。数枝寄我开愁眉，欲状黄香无好诗。君到广寒折一枝，香无雨舨君自知。

柳毅传拼音解读：

gōng gài sān fèn guó ，míng chéng bā zhèn tú 。（míng chéng yī zuò ：míng gāo ）
jìn féng shāng luò kè ，zhī ěr zhù nán táng 。cǎo gé píng chūn shuǐ ，chái mén yǎn xī yáng 。suí fēng shōu yě mì ，xún shè cǎi shēng xiāng 。gèng yì qián nián zuì ，sōng huā mǎn shí chuáng 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
jiǎn shuǐ tiān fēng chuī zuì xǐng 。gāo lóu wài 、dòng yún chóu níng 。xiù kǒu xiāng hán ，gē hóu chūn nuǎn ，bú guǎn yàn biān hán jǐn 。qióng xiè yáo huā fēi suì yǐng 。yīng xū dài 、yù tián qiān qǐng 。xiǎo yuē méi yīng ，jiāo yín liǔ xù ，chūn zài xiù hóng yuān jǐn 。
jì chóu hé chù hǎo ，jīn lián pà zhǎn ，zǐ xiāo shēng yǎo 。shí fú wū sī ，jì mò yuàn qín qī diào 。yóu yì lóng xiāng yǐ zuì ，shì jiù rì 、chéng píng nián shǎo 。qiáo cuì zǎo ，cí jiān fù bǐ ，bàn xiāo shuāi cǎo 。zuì lián lù shuǐ tíng huāng ，céng jǐ dù liú lián ，jǐ fān hūn xiǎo 。yù sì wō yún ，fù yǔ hòu rén píng diào 。jun1 zì gū yín yě guǐ ，shuí niàn wǒ 、tí juān huái bào 。xiāo shòu le ，hèn xuè yòu tiān duō shǎo 。
ní shì chú jīng zì yǒu táng ，hái yú huā xià jié dān fáng 。xī yáng tán shàng fēi qián shì ，chūn yǔ jiāng nán shì gù xiāng 。kuàng shì xiān rén rú dǒng fèng ，hé xū nǚ zǐ shí hán kāng 。zhòng lái xuān wài lǜ yīn hé ，zhǔ jiǔ yín píng dé gòng cháng 。
xiáng luán què xià xiè ēn chū ，tōng jí yóu lái zài shí qú 。zàn rù nán gōng pàn xiáng ruì ，hái guī nèi diàn yuè tú shū 。gù rén yóu zài sān jiāng wài ，tóng bìng fán jīng èr jì yú 。jīn rì jiàn jun1 jiē jiǔ zhì ，bú wéi wén tǐ sì xiàng rú 。
fāng cǎo qīng qīng xī zǐ hú ，nán tiān hóng yàn wèi gāo hū 。wú rén xián guǎn xuān jiā jiē ，yī dào huā jiāng dài zhú lú 。
wǒ jiā shū wèi yǒu qiū sè ，jun1 jiā xiān dé qiū xiāo xī 。xī fēng yè rù xiǎo chí táng ，mù xī lòu xiè yuè zhōng xiāng 。yī lì sù zhōng xiāng wàn hú ，jun1 kàn yī shāo jǐ jīn sù 。mén qián shuāng guì gèng zuò mén ，lù rén zhī shì yōu rén wū 。shù zhī jì wǒ kāi chóu méi ，yù zhuàng huáng xiāng wú hǎo shī 。jun1 dào guǎng hán shé yī zhī ，xiāng wú yǔ bǎn jun1 zì zhī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

柳毅传相关翻译

⑷凭：托，烦，请。传语：捎口信。  
⑤殊方语：异乡语言。殊方：远方，异域。故：一作“旧”。

柳毅传相关赏析

“孤舟五更家万里”写了离家之远，孤身之苦。“孤舟”照应“鱼灯”，“五更”照应“梦回”，“家万里”照应 “客”。这句从时间和空间两个方面写出了远离家人的旅客在深夜的孤独寂寞之感，是为“心碎”之第一层烘托和具体内容的揭示。

前三句写的是整体感受，春水东去，天空辽远、闲云飘散，视野极其开阔，那树显得对么渺远，那鸟仿佛也都消失了踪迹。就像是一种脱离尘嚣的展望，一片豁然开朗。接着具体写了所见景物：山如黛、水如镜、月缺似沉钩，寓意白昼将尽。诗人依次运用了“阔”“闲”“渺”“幽”以及“远”“平”“缺”等加以刻画，句式倒装，使景物描写细腻生动。

作者介绍

怀玉 （?—742）俗姓高，丹丘(今浙江宁海南)人。台州涌泉寺僧。持律法，重名节，日念弥陀佛5万，诵《弥陀经》30万卷。《宋高僧传》卷二四有传，并存诗偈1首。《全唐诗续拾》据之收入。