剔银灯·与欧阳公席上分题

剔银灯·与欧阳公席上分题原文：

溪头断续雨，松下送迎僧。世境不到处，心融意自澄。
颍州老翁病且羸，萧萧短发秋霜垂。手扶枯筇行复却，操瓢丐食河之湄。我哀其贫为顾问，欲语哽咽吞声悲。自言城东昔大户，腴田十顷桑阴围。阖门老稚三百指，衣食尽足常悬锥。河南年来数亢旱，赤地千里黄尘飞。麦禾槁死粟不熟，长镵挂壁犁生衣。黄堂太守足宴寝，鞭扑百姓穷膏脂。聒天丝竹夜酣饮，阳阳不问民啼饥。市中斗粟价十千，饥人煮蕨供晨炊。木皮剥尽草根死，妻子相对愁双眉。鹄形累累口生燄，脔割饿莩无完肌。奸民乘隙作大盗，腰弓跨马纷驱驰。啸呼深林聚凶恶，狎弄剑槊摇旌旗。去年三月入州治，踞坐堂上如熊罴。长官邀迎吏再拜，馈送牛酒罗阶墀。城中豪家尽剽掠，况在村落人烟稀。裂囊剖筐取金帛，煮鸡杀狗施鞭笞。今年灾虐及陈颍，疫毒四起民流离。连村比屋相枕藉，纵有药石难扶治。一家十口不三日，藁束席卷埋荒陂。死生谁复顾骨肉，性命喘息悬毫釐。大孙十岁卖五千，小孙三岁投清漪。至今平政桥下水，髑髅白骨如山崖。绣衣使者肃风纪，下车访察民疮痍。绿章陈辞达九陛，彻乐减膳心忧危。朝堂杂议会元老，恤荒讨贼劳深机。山东建节开大府，便宜斩
广寒宫殿，想幽深、不觉升沉圆缺。天上人间心共远，如在琼楼玉阙。厚地微茫，高天凉冷，此际红尘歇。翠阴高枕，并教毛骨清澈。为问此世，从来几人吟望，转首俱湮没。虮虱区区尤可笑，几许肝肠如铁。八表神游，一槎高泛，逸兴方超绝。嫦娥留待，桂花且莫开彻。
积雪峨嵋路，三年渺去鸿。岷江惟有浪，巫峡祗闻风。惊绝西僧语，愁深太史筒。子瞻定不死，吾已料天公。
羽客来从阁皂山，殷勤告诉病诗癫。古今此病元无药，癫到阴何便是仙。
烂漫名花压酒卮，主人留客凤凰池。何烦大白呼桑落，宛似轻红擘荔枝。把臂浮云春尽日，持螯明月夜阑时。莫教一骑华清笑，肠断当年杜牧之。
钱侯画石，大者如踞彪，小石荦确如惊虬。云际十峰五峰出，白日不动苍烟浮。中有山人煮石处，茅屋藏缚青厓幽。黄鹤飞来饮丹穴，月中桂树枝相樛。钱侯钱侯有仙骨，手夺造化与天侔。我有仙人九节碧玉杖，与侯还访昆崙十二之蓬丘。

剔银灯·与欧阳公席上分题拼音解读：

xī tóu duàn xù yǔ ，sōng xià sòng yíng sēng 。shì jìng bú dào chù ，xīn róng yì zì chéng 。
yǐng zhōu lǎo wēng bìng qiě léi ，xiāo xiāo duǎn fā qiū shuāng chuí 。shǒu fú kū qióng háng fù què ，cāo piáo gài shí hé zhī méi 。wǒ āi qí pín wéi gù wèn ，yù yǔ gěng yān tūn shēng bēi 。zì yán chéng dōng xī dà hù ，yú tián shí qǐng sāng yīn wéi 。hé mén lǎo zhì sān bǎi zhǐ ，yī shí jìn zú cháng xuán zhuī 。hé nán nián lái shù kàng hàn ，chì dì qiān lǐ huáng chén fēi 。mài hé gǎo sǐ sù bú shú ，zhǎng chán guà bì lí shēng yī 。huáng táng tài shǒu zú yàn qǐn ，biān pū bǎi xìng qióng gāo zhī 。guō tiān sī zhú yè hān yǐn ，yáng yáng bú wèn mín tí jī 。shì zhōng dòu sù jià shí qiān ，jī rén zhǔ jué gòng chén chuī 。mù pí bāo jìn cǎo gēn sǐ ，qī zǐ xiàng duì chóu shuāng méi 。hú xíng lèi lèi kǒu shēng yàn ，luán gē è piǎo wú wán jī 。jiān mín chéng xì zuò dà dào ，yāo gōng kuà mǎ fēn qū chí 。xiào hū shēn lín jù xiōng è ，xiá nòng jiàn shuò yáo jīng qí 。qù nián sān yuè rù zhōu zhì ，jù zuò táng shàng rú xióng pí 。zhǎng guān yāo yíng lì zài bài ，kuì sòng niú jiǔ luó jiē chí 。chéng zhōng háo jiā jìn piāo luě ，kuàng zài cūn luò rén yān xī 。liè náng pōu kuāng qǔ jīn bó ，zhǔ jī shā gǒu shī biān chī 。jīn nián zāi nuè jí chén yǐng ，yì dú sì qǐ mín liú lí 。lián cūn bǐ wū xiàng zhěn jiè ，zòng yǒu yào shí nán fú zhì 。yī jiā shí kǒu bú sān rì ，gǎo shù xí juàn mái huāng bēi 。sǐ shēng shuí fù gù gǔ ròu ，xìng mìng chuǎn xī xuán háo lí 。dà sūn shí suì mài wǔ qiān ，xiǎo sūn sān suì tóu qīng yī 。zhì jīn píng zhèng qiáo xià shuǐ ，dú lóu bái gǔ rú shān yá 。xiù yī shǐ zhě sù fēng jì ，xià chē fǎng chá mín chuāng yí 。lǜ zhāng chén cí dá jiǔ bì ，chè lè jiǎn shàn xīn yōu wēi 。cháo táng zá yì huì yuán lǎo ，xù huāng tǎo zéi láo shēn jī 。shān dōng jiàn jiē kāi dà fǔ ，biàn yí zhǎn
guǎng hán gōng diàn ，xiǎng yōu shēn 、bú jiào shēng chén yuán quē 。tiān shàng rén jiān xīn gòng yuǎn ，rú zài qióng lóu yù què 。hòu dì wēi máng ，gāo tiān liáng lěng ，cǐ jì hóng chén xiē 。cuì yīn gāo zhěn ，bìng jiāo máo gǔ qīng chè 。wéi wèn cǐ shì ，cóng lái jǐ rén yín wàng ，zhuǎn shǒu jù yān méi 。jǐ shī qū qū yóu kě xiào ，jǐ xǔ gān cháng rú tiě 。bā biǎo shén yóu ，yī chá gāo fàn ，yì xìng fāng chāo jué 。cháng é liú dài ，guì huā qiě mò kāi chè 。
jī xuě é méi lù ，sān nián miǎo qù hóng 。mín jiāng wéi yǒu làng ，wū xiá zhī wén fēng 。jīng jué xī sēng yǔ ，chóu shēn tài shǐ tǒng 。zǐ zhān dìng bú sǐ ，wú yǐ liào tiān gōng 。
yǔ kè lái cóng gé zào shān ，yīn qín gào sù bìng shī diān 。gǔ jīn cǐ bìng yuán wú yào ，diān dào yīn hé biàn shì xiān 。
làn màn míng huā yā jiǔ zhī ，zhǔ rén liú kè fèng huáng chí 。hé fán dà bái hū sāng luò ，wǎn sì qīng hóng bò lì zhī 。bǎ bì fú yún chūn jìn rì ，chí áo míng yuè yè lán shí 。mò jiāo yī qí huá qīng xiào ，cháng duàn dāng nián dù mù zhī 。
qián hóu huà shí ，dà zhě rú jù biāo ，xiǎo shí luò què rú jīng qiú 。yún jì shí fēng wǔ fēng chū ，bái rì bú dòng cāng yān fú 。zhōng yǒu shān rén zhǔ shí chù ，máo wū cáng fù qīng yá yōu 。huáng hè fēi lái yǐn dān xué ，yuè zhōng guì shù zhī xiàng liáo 。qián hóu qián hóu yǒu xiān gǔ ，shǒu duó zào huà yǔ tiān móu 。wǒ yǒu xiān rén jiǔ jiē bì yù zhàng ，yǔ hóu hái fǎng kūn lún shí èr zhī péng qiū 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

剔银灯·与欧阳公席上分题相关翻译

①“寂寞”二句：此系对韦庄调寄《应天长》二词中有关语句的隐括和新变。
①玉露：秋天的霜露，因其白，故以玉喻之。凋伤：使草木凋落衰败。巫山巫峡：即指夔州（今奉节）一带的长江和峡谷。萧森：萧瑟阴森。

剔银灯·与欧阳公席上分题相关赏析

丙午之冬，发沔口。丁未正月二日，道金陵。未望惟楚，风日清淑，小舟挂席，容与波上。

此词虽然用语普通，甚至有些俚俗，但在如此短小的篇幅中有今昔对比，有叙事有抒情，跌宕多姿，别具特色。

作者介绍

道恭 道恭，唐初僧人。苏州人。有高行，学该内外，为时人所称。太宗贞观二十二年(648)奉召至洛阳宫，太宗召见，并令其赋诗咏衲袈裟。《全唐诗》录存其诗一首，《全唐文》录存其铭一篇。