增广贤文·下集

增广贤文·下集原文：

君不见，高堂明镜悲白发，朝如青丝暮成雪。
我母辞人世，淹忽八阅月。卜时清和初，归窀礼罔阙。雪涕挽灵车，肠断轮不发。寡女啼血尽，麻衣惨白发。但恨地下土，不使肉生骨。皎日入西海，荒林人影没。
邯郸暂辍舞，巴姬请罢弦。佳人淇洧出，艳赵复倾燕。繁秾既为李，照水亦成莲。朝酤成都酒，暝数河间钱。馀光幸未惜，兰膏空自煎。
天命邈难谌，仁暴恒相持。汉室至桓灵，国祚亦孔衰。既生刘豫州，又生操与丕。挟主令天下，荀郭多从之。维我与使君，英鉴谁当欺。不可与争锋，卧龙犹守雌。运会倘默定，鞅掌欲何为。仁人之用心，尽瘁以死期。连营七百里，尝为此辈嗤。孝直即不死，骨肉终难移。丞相真天威，南人无所施。魏延不可用，岂故从坦夷。竟出五丈原，仲达安足窥。有道未必昌，古今长叹咨。奸雄亦有成，圣哲能无疑。曷求所从来，毋为昧当时。
舞雩咏春风，步履傍花柳。此景信可乐，胡为疾其首？陶然天壤间，万事皆我友。惟应瓮头春，不知今熟否？
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
鬼灯队队散秋萤，落魄参军泪眼荧。何不专城花县去？春眠寒食未曾醒。
薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。

增广贤文·下集拼音解读：

jun1 bú jiàn ，gāo táng míng jìng bēi bái fā ，cháo rú qīng sī mù chéng xuě 。
wǒ mǔ cí rén shì ，yān hū bā yuè yuè 。bo shí qīng hé chū ，guī zhūn lǐ wǎng què 。xuě tì wǎn líng chē ，cháng duàn lún bú fā 。guǎ nǚ tí xuè jìn ，má yī cǎn bái fā 。dàn hèn dì xià tǔ ，bú shǐ ròu shēng gǔ 。jiǎo rì rù xī hǎi ，huāng lín rén yǐng méi 。
hán dān zàn chuò wǔ ，bā jī qǐng bà xián 。jiā rén qí wěi chū ，yàn zhào fù qīng yàn 。fán nóng jì wéi lǐ ，zhào shuǐ yì chéng lián 。cháo gū chéng dōu jiǔ ，míng shù hé jiān qián 。yú guāng xìng wèi xī ，lán gāo kōng zì jiān 。
tiān mìng miǎo nán chén ，rén bào héng xiàng chí 。hàn shì zhì huán líng ，guó zuò yì kǒng shuāi 。jì shēng liú yù zhōu ，yòu shēng cāo yǔ pī 。jiā zhǔ lìng tiān xià ，xún guō duō cóng zhī 。wéi wǒ yǔ shǐ jun1 ，yīng jiàn shuí dāng qī 。bú kě yǔ zhēng fēng ，wò lóng yóu shǒu cí 。yùn huì tǎng mò dìng ，yāng zhǎng yù hé wéi 。rén rén zhī yòng xīn ，jìn cuì yǐ sǐ qī 。lián yíng qī bǎi lǐ ，cháng wéi cǐ bèi chī 。xiào zhí jí bú sǐ ，gǔ ròu zhōng nán yí 。chéng xiàng zhēn tiān wēi ，nán rén wú suǒ shī 。wèi yán bú kě yòng ，qǐ gù cóng tǎn yí 。jìng chū wǔ zhàng yuán ，zhòng dá ān zú kuī 。yǒu dào wèi bì chāng ，gǔ jīn zhǎng tàn zī 。jiān xióng yì yǒu chéng ，shèng zhé néng wú yí 。hé qiú suǒ cóng lái ，wú wéi mèi dāng shí 。
wǔ yú yǒng chūn fēng ，bù lǚ bàng huā liǔ 。cǐ jǐng xìn kě lè ，hú wéi jí qí shǒu ？táo rán tiān rǎng jiān ，wàn shì jiē wǒ yǒu 。wéi yīng wèng tóu chūn ，bú zhī jīn shú fǒu ？
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
guǐ dēng duì duì sàn qiū yíng ，luò pò cān jun1 lèi yǎn yíng 。hé bú zhuān chéng huā xiàn qù ？chūn mián hán shí wèi céng xǐng 。
báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

增广贤文·下集相关翻译

②素娥：指嫦娥。玉蟾：月亮的别称。
⑮如何：意为无可奈何。
①空山：空旷，空寂的山野。新：刚刚。

增广贤文·下集相关赏析

结句塑造了一怨妇的体态，增强了形象感。在韵律上，是“平平仄仄平，仄仄平平仄”，是对仗中的两句对，使曲子在优美音韵中结束。全曲大量运用叠字、叠词，含情脉脉、如泣如诉，情致哀婉动人，是一首不可多得的佳作。
乔吉的小令《双调·水仙子·乐清箫台》，使箫台山美丽的故事传遍了五湖四海。箫台山是乐成得名的渊源之地，乔吉借醉卧箫台山下金溪之畔，唤来猿猴拆除张文君的丹灶，表达寻仙访道的意愿；以玉树、白鹤、天风、王子晋写时空变迁，洒落一地风雅。
作者对陶侃态度是赞扬，表现了陶侃爱民如子，珍惜粮食，珍惜劳动成果，正直的特点。

作者介绍

陈文龙 陈文龙（1232～1276），福建兴化（今福建莆田）人，初名子龙，字刚中。度宗为之改名文龙，赐字君贲，号如心，陈俊卿五世从孙，抗元名将，民族英雄。宋度宗咸淳四年（1268年）中状元。陈文龙深受南宋朝廷器重，出任多个重要职位，颇有成就。元军南下，在各地守将纷纷投降的背景下，招降使者两次至兴化劝降文龙，均被其焚书斩杀。后被捕，押送杭州途中开始绝食，经杭州谒拜岳飞庙时，气绝而死，葬于杭州西湖智果寺旁。明朝诏封文龙为福州府城隍，福州人称文龙为“尚书公”。