神女赋

神女赋原文：

为避缁尘染绣衣，羁栖灊沔日相依。深春几伴看花醉，小艇时陪泛月归。潘岳词章仍出宰，匡衡心事已多违。庐山彭蠡曾游地，莫滞双凫入汉畿。
归来使酒气，未肯拜萧曹。
牛角歌，牛角歌，日暮寒云满碧陂。骑牛下山归曲阿，湖烟湿我蓑。牛角歌，牛角歌，浩浩者水鱼弗过。夷吾向说不我和，呜呼夷吾奈若何。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
浴殿陪书诏，甘泉忝侍臣。虚传游帝所，不复从时巡。效死终何日，馀生漫此身。攀髯如已矣，挥涕洒江滨。
八月星槎一叶横，几人身得到东瀛。衡门枉驾深秋冷，高烛联诗永夜清。已化鹏风溟海上，却回龙节洞庭行。归装满载端溪石，陆贾南金自可轻。

神女赋拼音解读：

wéi bì zī chén rǎn xiù yī ，jī qī qián miǎn rì xiàng yī 。shēn chūn jǐ bàn kàn huā zuì ，xiǎo tǐng shí péi fàn yuè guī 。pān yuè cí zhāng réng chū zǎi ，kuāng héng xīn shì yǐ duō wéi 。lú shān péng lí céng yóu dì ，mò zhì shuāng fú rù hàn jī 。
guī lái shǐ jiǔ qì ，wèi kěn bài xiāo cáo 。
niú jiǎo gē ，niú jiǎo gē ，rì mù hán yún mǎn bì bēi 。qí niú xià shān guī qǔ ā ，hú yān shī wǒ suō 。niú jiǎo gē ，niú jiǎo gē ，hào hào zhě shuǐ yú fú guò 。yí wú xiàng shuō bú wǒ hé ，wū hū yí wú nài ruò hé 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
yù diàn péi shū zhào ，gān quán tiǎn shì chén 。xū chuán yóu dì suǒ ，bú fù cóng shí xún 。xiào sǐ zhōng hé rì ，yú shēng màn cǐ shēn 。pān rán rú yǐ yǐ ，huī tì sǎ jiāng bīn 。
bā yuè xīng chá yī yè héng ，jǐ rén shēn dé dào dōng yíng 。héng mén wǎng jià shēn qiū lěng ，gāo zhú lián shī yǒng yè qīng 。yǐ huà péng fēng míng hǎi shàng ，què huí lóng jiē dòng tíng háng 。guī zhuāng mǎn zǎi duān xī shí ，lù jiǎ nán jīn zì kě qīng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

神女赋相关翻译

①顶：顶头。突：高出周围。稠：浓郁。
①紫殿：指京都贡院。一作“紫案”。暖吹：暖风，指春风。席:犹言列坐。
②一窗间：指画幅不大。

神女赋相关赏析

周邦彦为北宋末期词学大家。由于他深通音律，创制慢词很多，无论写景抒情，都能刻画入微，形容尽致。章法变化多端，疏密相间，笔力奇横。王国维推尊为词中老杜，确非溢美之词。兹分析一下他的《满庭芳》一首词，即可见一斑：
首联开门见山，指出宋太祖曾图谋收取幽燕，但并未见诸行动，而予孙又不能继承伐燕的遗志，更是一代不如一代。

作者介绍

郑启 生卒年不详。袁州宜春(今江西宜春)人，郑谷兄，生平不详。《全唐诗》存诗3首。