离骚

离骚原文：

颍州老翁病且羸，萧萧短发秋霜垂。手扶枯筇行复却，操瓢丐食河之湄。我哀其贫为顾问，欲语哽咽吞声悲。自言城东昔大户，腴田十顷桑阴围。阖门老稚三百指，衣食尽足常悬锥。河南年来数亢旱，赤地千里黄尘飞。麦禾槁死粟不熟，长镵挂壁犁生衣。黄堂太守足宴寝，鞭扑百姓穷膏脂。聒天丝竹夜酣饮，阳阳不问民啼饥。市中斗粟价十千，饥人煮蕨供晨炊。木皮剥尽草根死，妻子相对愁双眉。鹄形累累口生燄，脔割饿莩无完肌。奸民乘隙作大盗，腰弓跨马纷驱驰。啸呼深林聚凶恶，狎弄剑槊摇旌旗。去年三月入州治，踞坐堂上如熊罴。长官邀迎吏再拜，馈送牛酒罗阶墀。城中豪家尽剽掠，况在村落人烟稀。裂囊剖筐取金帛，煮鸡杀狗施鞭笞。今年灾虐及陈颍，疫毒四起民流离。连村比屋相枕藉，纵有药石难扶治。一家十口不三日，藁束席卷埋荒陂。死生谁复顾骨肉，性命喘息悬毫釐。大孙十岁卖五千，小孙三岁投清漪。至今平政桥下水，髑髅白骨如山崖。绣衣使者肃风纪，下车访察民疮痍。绿章陈辞达九陛，彻乐减膳心忧危。朝堂杂议会元老，恤荒讨贼劳深机。山东建节开大府，便宜斩
老就青山隐，惊闻白日开。贫交复存几，死友重嗟来。僧舍依为寝，仙坛閟作台。临流送归处，逝水竟无回。
生如灵树契冥符，贬剥诸方没破除。自笑欲谈词忽丧，江州钝置老尚书。
裁成合欢被，上针扣下针。鸳鸯绣两头，爱他结同心。
忠愤忧时切，风云得路先。官箴循吏传，家法棣华篇。灭虏兵方急，优贤席屡前。如何天不憖，高冢卧苍烟。
泛泛清娱，迢迢樊素，相随单舸高秋。学水云一色，浮渲梳头。包山此去千峰橘，高低缀、耀日霜毬。三更水面，吴娘橹响，一片清讴。聊复映月乘流。休袖倚沧江，回望商邱。忍烟篷雨箬，故国清游。簟纹双稳鵁鶄睡，君莫管、夜色幽幽。祇愁商妇，隔船低唱，玉树鹂留。

离骚拼音解读：

yǐng zhōu lǎo wēng bìng qiě léi ，xiāo xiāo duǎn fā qiū shuāng chuí 。shǒu fú kū qióng háng fù què ，cāo piáo gài shí hé zhī méi 。wǒ āi qí pín wéi gù wèn ，yù yǔ gěng yān tūn shēng bēi 。zì yán chéng dōng xī dà hù ，yú tián shí qǐng sāng yīn wéi 。hé mén lǎo zhì sān bǎi zhǐ ，yī shí jìn zú cháng xuán zhuī 。hé nán nián lái shù kàng hàn ，chì dì qiān lǐ huáng chén fēi 。mài hé gǎo sǐ sù bú shú ，zhǎng chán guà bì lí shēng yī 。huáng táng tài shǒu zú yàn qǐn ，biān pū bǎi xìng qióng gāo zhī 。guō tiān sī zhú yè hān yǐn ，yáng yáng bú wèn mín tí jī 。shì zhōng dòu sù jià shí qiān ，jī rén zhǔ jué gòng chén chuī 。mù pí bāo jìn cǎo gēn sǐ ，qī zǐ xiàng duì chóu shuāng méi 。hú xíng lèi lèi kǒu shēng yàn ，luán gē è piǎo wú wán jī 。jiān mín chéng xì zuò dà dào ，yāo gōng kuà mǎ fēn qū chí 。xiào hū shēn lín jù xiōng è ，xiá nòng jiàn shuò yáo jīng qí 。qù nián sān yuè rù zhōu zhì ，jù zuò táng shàng rú xióng pí 。zhǎng guān yāo yíng lì zài bài ，kuì sòng niú jiǔ luó jiē chí 。chéng zhōng háo jiā jìn piāo luě ，kuàng zài cūn luò rén yān xī 。liè náng pōu kuāng qǔ jīn bó ，zhǔ jī shā gǒu shī biān chī 。jīn nián zāi nuè jí chén yǐng ，yì dú sì qǐ mín liú lí 。lián cūn bǐ wū xiàng zhěn jiè ，zòng yǒu yào shí nán fú zhì 。yī jiā shí kǒu bú sān rì ，gǎo shù xí juàn mái huāng bēi 。sǐ shēng shuí fù gù gǔ ròu ，xìng mìng chuǎn xī xuán háo lí 。dà sūn shí suì mài wǔ qiān ，xiǎo sūn sān suì tóu qīng yī 。zhì jīn píng zhèng qiáo xià shuǐ ，dú lóu bái gǔ rú shān yá 。xiù yī shǐ zhě sù fēng jì ，xià chē fǎng chá mín chuāng yí 。lǜ zhāng chén cí dá jiǔ bì ，chè lè jiǎn shàn xīn yōu wēi 。cháo táng zá yì huì yuán lǎo ，xù huāng tǎo zéi láo shēn jī 。shān dōng jiàn jiē kāi dà fǔ ，biàn yí zhǎn
lǎo jiù qīng shān yǐn ，jīng wén bái rì kāi 。pín jiāo fù cún jǐ ，sǐ yǒu zhòng jiē lái 。sēng shě yī wéi qǐn ，xiān tán bì zuò tái 。lín liú sòng guī chù ，shì shuǐ jìng wú huí 。
shēng rú líng shù qì míng fú ，biǎn bāo zhū fāng méi pò chú 。zì xiào yù tán cí hū sàng ，jiāng zhōu dùn zhì lǎo shàng shū 。
cái chéng hé huān bèi ，shàng zhēn kòu xià zhēn 。yuān yāng xiù liǎng tóu ，ài tā jié tóng xīn 。
zhōng fèn yōu shí qiē ，fēng yún dé lù xiān 。guān zhēn xún lì chuán ，jiā fǎ dì huá piān 。miè lǔ bīng fāng jí ，yōu xián xí lǚ qián 。rú hé tiān bú yìn ，gāo zhǒng wò cāng yān 。
fàn fàn qīng yú ，tiáo tiáo fán sù ，xiàng suí dān gě gāo qiū 。xué shuǐ yún yī sè ，fú xuàn shū tóu 。bāo shān cǐ qù qiān fēng jú ，gāo dī zhuì 、yào rì shuāng qiú 。sān gèng shuǐ miàn ，wú niáng lǔ xiǎng ，yī piàn qīng ōu 。liáo fù yìng yuè chéng liú 。xiū xiù yǐ cāng jiāng ，huí wàng shāng qiū 。rěn yān péng yǔ ruò ，gù guó qīng yóu 。diàn wén shuāng wěn xiāo qīng shuì ，jun1 mò guǎn 、yè sè yōu yōu 。qí chóu shāng fù ，gé chuán dī chàng ，yù shù lí liú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

离骚相关翻译

⑬白鹇：大型鸟类，也叫“白雉”。罝：捕捉兔子的网，泛指捕鸟兽的网。
⑧新月：阴历每月初出的弯形月亮。
①悲风：凄厉的寒风。扬其波：掀起波浪。此二句比喻环境凶险。

离骚相关赏析

第二句的用典也与石崇沾边，即著名的“金谷园绿珠坠楼”。侍中孙秀垂涎石崇的爱姬绿珠，指名索取，石崇坚决拒绝。孙秀就矫诏逮捕了石崇。《晋书·石崇传》对此有一段简练而传神的叙写：“崇正宴于楼上，介士到门。崇谓绿珠曰：‘我今为尔得罪。’绿珠泣曰：‘当效死于官前。’因自投于楼下而死。”以美人坠楼喻落花殒香，同样是既逼真又惨怛。“日暮东风怨啼鸟，落花犹似坠楼人。”（杜牧《金谷园》）可见这一比喻是诗人的通感。

作者介绍

张昔 张昔，男，唐朝时期人物，诗人，代表作《小苑春望宫池柳色》。