六国论

六国论原文：

日斜一路红阑干，日落四山苍翠寒。云深不见招提处，一声两声起林端。遥度前溪声欲绝，溪上渔舟撑未歇。众鸟栖定树头云，一僧归踏松间月。
天道未可测，人事未可知。丰歉数所定，施报庶无私。山左逢凶岁，我正游不其。哀鸿鸣四野，穷黎日苦瘦。有司勤抚恤，缙绅效驱驰。就食四万口，开厂日午时。画地分男女，奔走俱淹迟。城东王氏妇，扶姑抱女儿。冀得三人粮，聊以解朝饥。粟米未到囊，老母已倾欹。侧身援以手，幼孩复见遗。肝肠已痛绝，那堪践踏随。势如万壑趋，两肱难护持。辗转人丛里，捐躯尽孝慈。可怜三女子，顷刻无完尸。士民长太息，行路泪亦垂。救荒无善策，古人曾言之。天乎彼何辜，所遭竟如斯。此理殊不解，漫成《恨妇词》。
有唐三百年，绝出阳冰篆。最怜怡亭序，笔画兼众善。磨崖深云间，人迹到应鲜。亦如大君子，隐晦久而显。裂素印麝煤，字字未讹舛。冰冻垂瓦石，犀尖利刀剸。连环不可解，虬尾勇自卷。谁云模以刻，曾是玉工碾。铭辞志尤宏，云翼待风展。琳琅谐八音，雅重参二典。英豪逢一时，江山供广宴。遗踪逐飞鸟，旧址没榛藓。良朋信稀遇，古兴浩难遣。吾宋垂百年，教化固非浅。人人擅文翰，比唐殊媚软。作诗聊自惊，中道尚可勉。
避炎扫净室，卧看浮炉烟。读君五字诗，鹤发惊臞仙。缅怀少壮日，意氯横无边。春风郁双鬓，绿草争芳妍。酒豪既跌宕，花恼仍狂颠。涉境如刺绣，针行久忘邅。中路一线通，悟彼称世贤。不知老将至，此道闻尼宣。高山戴雪早，从人嘲乐天。青青复种种，荣谢理固然。市翁一弹籋，意眇飞鸿前。何况大丈夫，乃雇儿女怜。为语偓佺辈，痴心莫攀缘，褭蹄谅可铸，此物无由玄。
三衢山中棠欲丛，主人自号棠陵翁。才名已入承明第，鲍谢诗词清更丽。东南逸士多好贤，满种棠花开绮轩。主人早慕赤松子，归来直向鸣珂里。春风草色绿如茵，花下小车来正频。燕子双飞莺语滑，浥露含晞竞妍发。东华红软多更嫣，爱尔孤芳是岁年。
赋诗何处极幽探，多在青山海岳庵。一片绿云尘迹断，万竿烟雨大江南。
青山傍我舟，势若随人去。因之得随名，万古滨江住。我来潮正落，龈腭尽呈露。仰攀鱼龙窟，凛有覆压惧。登高足力倦，望远关百虑。重来复何时，记取停舟处。
何人并辔访山隈，道是寻僧乘兴来。入座翩翩今贾董，谈心落落旧宗雷。云横谷口樵歌出，风过溪头牧笛哀。错比龙钟双舞袖，德云不在妙高台。
郊原秋日景凄其，三径黄风晚更滋。为惜子瞻淹宦久，故应元亮去官迟。东篱晚节兴怀感，南国佳人入梦思。晓露晨霜易衰歇，岁寒心事更谁知。
君不见昔日方相氏，黄金为四目。精光倏昱夺长庚，导者趋风观者肃。一朝竣事归有司，委弃尘埃同朽木。我生两眼粗能视，要探天根窥地轴。论价未止连城璧，傅声共推天下独。宁知用誉贵含章，鬼物由来阚高屋。三彭上谇三卢闻，乘时作衅何其速。吴回炽炭煎赤汗，灌注清扬发炎燠。赫如巨鳟出渊沦，褧若锦衣蒙绮縠。泪渍红桃浥露开，旂昏丹雀披烟宿。鹧鸪呼雨荔支垂，布谷啼山蓬蔂熟。雪深太白脒碧鸡，雾苦瑶台落黄鹄。自分衰年已无几，膂力卒单筋脉缩。春荣秋悴两茫茫，柳绿花红非所逐。天公若复可怜生，乞与寸光分粟菽。无劳指点某在斯，不用南阳潭上菊。

六国论拼音解读：

rì xié yī lù hóng lán gàn ，rì luò sì shān cāng cuì hán 。yún shēn bú jiàn zhāo tí chù ，yī shēng liǎng shēng qǐ lín duān 。yáo dù qián xī shēng yù jué ，xī shàng yú zhōu chēng wèi xiē 。zhòng niǎo qī dìng shù tóu yún ，yī sēng guī tà sōng jiān yuè 。
tiān dào wèi kě cè ，rén shì wèi kě zhī 。fēng qiàn shù suǒ dìng ，shī bào shù wú sī 。shān zuǒ féng xiōng suì ，wǒ zhèng yóu bú qí 。āi hóng míng sì yě ，qióng lí rì kǔ shòu 。yǒu sī qín fǔ xù ，jìn shēn xiào qū chí 。jiù shí sì wàn kǒu ，kāi chǎng rì wǔ shí 。huà dì fèn nán nǚ ，bēn zǒu jù yān chí 。chéng dōng wáng shì fù ，fú gū bào nǚ ér 。jì dé sān rén liáng ，liáo yǐ jiě cháo jī 。sù mǐ wèi dào náng ，lǎo mǔ yǐ qīng yī 。cè shēn yuán yǐ shǒu ，yòu hái fù jiàn yí 。gān cháng yǐ tòng jué ，nà kān jiàn tà suí 。shì rú wàn hè qū ，liǎng gōng nán hù chí 。niǎn zhuǎn rén cóng lǐ ，juān qū jìn xiào cí 。kě lián sān nǚ zǐ ，qǐng kè wú wán shī 。shì mín zhǎng tài xī ，háng lù lèi yì chuí 。jiù huāng wú shàn cè ，gǔ rén céng yán zhī 。tiān hū bǐ hé gū ，suǒ zāo jìng rú sī 。cǐ lǐ shū bú jiě ，màn chéng 《hèn fù cí 》。
yǒu táng sān bǎi nián ，jué chū yáng bīng zhuàn 。zuì lián yí tíng xù ，bǐ huà jiān zhòng shàn 。mó yá shēn yún jiān ，rén jì dào yīng xiān 。yì rú dà jun1 zǐ ，yǐn huì jiǔ ér xiǎn 。liè sù yìn shè méi ，zì zì wèi é chuǎn 。bīng dòng chuí wǎ shí ，xī jiān lì dāo tuán 。lián huán bú kě jiě ，qiú wěi yǒng zì juàn 。shuí yún mó yǐ kè ，céng shì yù gōng niǎn 。míng cí zhì yóu hóng ，yún yì dài fēng zhǎn 。lín láng xié bā yīn ，yǎ zhòng cān èr diǎn 。yīng háo féng yī shí ，jiāng shān gòng guǎng yàn 。yí zōng zhú fēi niǎo ，jiù zhǐ méi zhēn xiǎn 。liáng péng xìn xī yù ，gǔ xìng hào nán qiǎn 。wú sòng chuí bǎi nián ，jiāo huà gù fēi qiǎn 。rén rén shàn wén hàn ，bǐ táng shū mèi ruǎn 。zuò shī liáo zì jīng ，zhōng dào shàng kě miǎn 。
bì yán sǎo jìng shì ，wò kàn fú lú yān 。dú jun1 wǔ zì shī ，hè fā jīng qú xiān 。miǎn huái shǎo zhuàng rì ，yì lǜ héng wú biān 。chūn fēng yù shuāng bìn ，lǜ cǎo zhēng fāng yán 。jiǔ háo jì diē dàng ，huā nǎo réng kuáng diān 。shè jìng rú cì xiù ，zhēn háng jiǔ wàng zhān 。zhōng lù yī xiàn tōng ，wù bǐ chēng shì xián 。bú zhī lǎo jiāng zhì ，cǐ dào wén ní xuān 。gāo shān dài xuě zǎo ，cóng rén cháo lè tiān 。qīng qīng fù zhǒng zhǒng ，róng xiè lǐ gù rán 。shì wēng yī dàn mí ，yì miǎo fēi hóng qián 。hé kuàng dà zhàng fū ，nǎi gù ér nǚ lián 。wéi yǔ wò quán bèi ，chī xīn mò pān yuán ，niǎo tí liàng kě zhù ，cǐ wù wú yóu xuán 。
sān qú shān zhōng táng yù cóng ，zhǔ rén zì hào táng líng wēng 。cái míng yǐ rù chéng míng dì ，bào xiè shī cí qīng gèng lì 。dōng nán yì shì duō hǎo xián ，mǎn zhǒng táng huā kāi qǐ xuān 。zhǔ rén zǎo mù chì sōng zǐ ，guī lái zhí xiàng míng kē lǐ 。chūn fēng cǎo sè lǜ rú yīn ，huā xià xiǎo chē lái zhèng pín 。yàn zǐ shuāng fēi yīng yǔ huá ，yì lù hán xī jìng yán fā 。dōng huá hóng ruǎn duō gèng yān ，ài ěr gū fāng shì suì nián 。
fù shī hé chù jí yōu tàn ，duō zài qīng shān hǎi yuè ān 。yī piàn lǜ yún chén jì duàn ，wàn gān yān yǔ dà jiāng nán 。
qīng shān bàng wǒ zhōu ，shì ruò suí rén qù 。yīn zhī dé suí míng ，wàn gǔ bīn jiāng zhù 。wǒ lái cháo zhèng luò ，yín è jìn chéng lù 。yǎng pān yú lóng kū ，lǐn yǒu fù yā jù 。dēng gāo zú lì juàn ，wàng yuǎn guān bǎi lǜ 。zhòng lái fù hé shí ，jì qǔ tíng zhōu chù 。
hé rén bìng pèi fǎng shān wēi ，dào shì xún sēng chéng xìng lái 。rù zuò piān piān jīn jiǎ dǒng ，tán xīn luò luò jiù zōng léi 。yún héng gǔ kǒu qiáo gē chū ，fēng guò xī tóu mù dí āi 。cuò bǐ lóng zhōng shuāng wǔ xiù ，dé yún bú zài miào gāo tái 。
jiāo yuán qiū rì jǐng qī qí ，sān jìng huáng fēng wǎn gèng zī 。wéi xī zǐ zhān yān huàn jiǔ ，gù yīng yuán liàng qù guān chí 。dōng lí wǎn jiē xìng huái gǎn ，nán guó jiā rén rù mèng sī 。xiǎo lù chén shuāng yì shuāi xiē ，suì hán xīn shì gèng shuí zhī 。
jun1 bú jiàn xī rì fāng xiàng shì ，huáng jīn wéi sì mù 。jīng guāng shū yù duó zhǎng gēng ，dǎo zhě qū fēng guān zhě sù 。yī cháo jun4 shì guī yǒu sī ，wěi qì chén āi tóng xiǔ mù 。wǒ shēng liǎng yǎn cū néng shì ，yào tàn tiān gēn kuī dì zhóu 。lùn jià wèi zhǐ lián chéng bì ，fù shēng gòng tuī tiān xià dú 。níng zhī yòng yù guì hán zhāng ，guǐ wù yóu lái kàn gāo wū 。sān péng shàng suì sān lú wén ，chéng shí zuò xìn hé qí sù 。wú huí chì tàn jiān chì hàn ，guàn zhù qīng yáng fā yán yù 。hè rú jù zūn chū yuān lún ，jiǒng ruò jǐn yī méng qǐ hú 。lèi zì hóng táo yì lù kāi ，qí hūn dān què pī yān xiǔ 。zhè gū hū yǔ lì zhī chuí ，bù gǔ tí shān péng léi shú 。xuě shēn tài bái mǐ bì jī ，wù kǔ yáo tái luò huáng hú 。zì fèn shuāi nián yǐ wú jǐ ，lǚ lì zú dān jīn mò suō 。chūn róng qiū cuì liǎng máng máng ，liǔ lǜ huā hóng fēi suǒ zhú 。tiān gōng ruò fù kě lián shēng ，qǐ yǔ cùn guāng fèn sù shū 。wú láo zhǐ diǎn mǒu zài sī ，bú yòng nán yáng tán shàng jú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

六国论相关翻译

①际晓：犹黎明。巴峡：长江自巴县（重庆）至涪州（涪陵）一段有明月、黄葛、铜锣、石洞、鸡鸣、黄草等峡，这些峡皆在古巴县或巴郡境内，因统称为巴峡。帝京：帝都，指京都长安。
①顶：顶头。突：高出周围。稠：浓郁。
②金甲：战场上用作护身的盔甲，这里指代戎马生涯。卖宝刀：这里反用其意，表示自己不愿卖刀，仍盼为国再立新功。

六国论相关赏析

从写法上看，此曲最突出的特点是用笔简淡而又粗豪，多以全景和远景出之，不弄小巧，使画面具有淋漓酣畅之美，即使写具体景观，也以写意笔法为之，点到即止，全是远眺式的。在风格上，此曲一反《朝天子》曲牌“感叹伤悲”的传统，变为粗豪酣畅，颇有创造性。
这个故事体现了陶侃爱民如子，珍惜粮食，珍惜劳动成果，正直、重视农耕，爱护农业生产，保护农民利益的品质。

作者介绍

祖世英 浦城人，字颖仲。第进士，授衡州教授。遵胡瑗之学，以教士子。历知南昌县，通判融州，以清白称。