古塞下曲

古塞下曲原文：

薪樗塞破野人居，此是糇粮卒岁储。客里黄金燃桂尽，厨无烟火欲何如。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
偶写富春江，涛声涌怒泷。苇汀双白鹭，掠影过篷窗。
辞家远行去，侬欢独离居。此日无啼音，裂帛作还书。
南国有异香，不在兰与芷。沈谢吐精灵，六朝撷清绮。馀馥尚氲氤，秀结钟山紫。环桥是旃林，天花散玉蕊。自我来此间，香梦绕辟水。不意遗瑶枝，在君囊佩里。君本五岭豪，才名噪槐市。气谊薄层云，交遍天下士。夕袖秘阁文，朝览名山史。六朝不可见，六朝人在此。三生石上月，精魂若可企。归弄岭头梅，清芬透杖履。
君不见吴中张翰称达生，秋风忽忆江东行。
纨扇秋风怨未消，长门明月望空遥。人生失意无南北，何必天涯叹寂寥。

古塞下曲拼音解读：

xīn chū sāi pò yě rén jū ，cǐ shì hóu liáng zú suì chǔ 。kè lǐ huáng jīn rán guì jìn ，chú wú yān huǒ yù hé rú 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
ǒu xiě fù chūn jiāng ，tāo shēng yǒng nù lóng 。wěi tīng shuāng bái lù ，luě yǐng guò péng chuāng 。
cí jiā yuǎn háng qù ，nóng huān dú lí jū 。cǐ rì wú tí yīn ，liè bó zuò hái shū 。
nán guó yǒu yì xiāng ，bú zài lán yǔ zhǐ 。shěn xiè tǔ jīng líng ，liù cháo xié qīng qǐ 。yú fù shàng yūn yīn ，xiù jié zhōng shān zǐ 。huán qiáo shì zhān lín ，tiān huā sàn yù ruǐ 。zì wǒ lái cǐ jiān ，xiāng mèng rào pì shuǐ 。bú yì yí yáo zhī ，zài jun1 náng pèi lǐ 。jun1 běn wǔ lǐng háo ，cái míng zào huái shì 。qì yì báo céng yún ，jiāo biàn tiān xià shì 。xī xiù mì gé wén ，cháo lǎn míng shān shǐ 。liù cháo bú kě jiàn ，liù cháo rén zài cǐ 。sān shēng shí shàng yuè ，jīng hún ruò kě qǐ 。guī nòng lǐng tóu méi ，qīng fēn tòu zhàng lǚ 。
jun1 bú jiàn wú zhōng zhāng hàn chēng dá shēng ，qiū fēng hū yì jiāng dōng háng 。
wán shàn qiū fēng yuàn wèi xiāo ，zhǎng mén míng yuè wàng kōng yáo 。rén shēng shī yì wú nán běi ，hé bì tiān yá tàn jì liáo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

古塞下曲相关翻译

（18）玉户：形容楼阁华丽，以玉石镶嵌。
②蕲：祈求。肱：上臂,手臂由肘到肩的部分，古代有三折肱而为良医的说法。
（24）闲潭：幽静的水潭。

古塞下曲相关赏析

“万水千山迷远近。想乡关何处？”“万水”两句，由“凝伫”转来，由于长久远眺，所见则“万水千山”，所思则“乡关何处”。句渲染出一片万水千山茫茫无际的景色，后句点明诗人的乡愁。“迷远近”虽指目“迷”，也是心“迷”。崔颢《黄鹤楼》云：“日暮乡关何处是，烟波江上使人愁。”与此句正是语近意通。

后二句和首二句跳跃很大，由思妇而转到征人，由柳密莺啼的内地而转到边塞，说塞上到了三月仍然是一片萧索，即使有杨柳而新叶未生，征人也无从察觉到春天的降临。这里用王之涣《凉州词》句意而又更翻进了一层。思妇之可怜，不仅在于极度相思而不得与征人团聚，还在于征人连春天到来都无从察觉，更不可能遥知妻子的春思。这样比单从思妇一方着笔又多了一个侧面，使意境深化了。

作者介绍

方仲谋 淳安人，字公辅。仁宗嘉祐二年进士。累官殿中丞。工诗。有《雉山集》。