为学一首示子侄

为学一首示子侄原文：

念佛三昧世少信，惟有无为子亲證。乐邦消息近云何，为我莲台一问讯。
鬓发已斑白，衣绶方朱紫。穷贱当壮年，富荣临暮齿。车舆红尘合，第宅青烟起。彼来此须去，品物之常理。第宅非吾庐，逆旅暂留止。子孙非我有，委蜕而已矣。有如蚕造茧，又似花生子。子结花暗凋，茧成蚕老死。悲哉可奈何，举世皆如此。莫养瘦马驹，莫教小妓女。后事在目前，不信君看取。马肥快行走，妓长能歌舞。三年五岁间，已闻换一主。借问新旧主，谁乐谁辛苦。请君大带上，把笔书此语。往事勿追思，追思多悲怆。来事勿相迎，相迎已惆怅。不如兀然坐，不如塌然卧。食来即开口，睡来即合眼。二事最关身，安寝加餐饭。忘怀任行止，委命随修短。更若有兴来，狂歌酒一醆.
搏虎张空拳，挟山超大海。固云一世雄，意气宁长在。岂无好江山，披图现光彩。我欲吊遗墟，古今几变改。何以洗我愁，斗酒藏相待。一日不衔杯，典衣沽酒来。我醉客归休，陶然万虑开。欲解尘世网，惟有倾樽罍。天地如一朝，安知岁月催。汉武慕神仙，空筑柏梁台。神仙不可期，骨朽成尘埃。愿言营糟丘，吾其将老哉。
吹香照影白溪湾，觅句逃禅去复还。晚岁既知三字误，终身只合两山间。
总戎戡定称雄豪，帐下有客如枚皋。笔端霜气塞关口，貔貅万队无哗嚣。山环壁垒拥节旄，民亦捍敌持弓刀。平生意气感知己，国步如此忧叨叨。宰臣动喜片语褒，两眼如月鉴履操。烧原难留狡兔穴，海涛不撼游龙艘。人主当念阃外劳，不独相业归萧曹。时平班师拜阙下，遥睇虎豹天何高。
巡青史之残诰。览朱管之遗册。惟鲁滨之一叟。信衔道而探寂。世艰险而多阻。君英明而不革。讲业兮齐卫。论精兮汴泗。子之说兮义已秘。成贾郑之雄理。可黄何之壮思。惜古人之取才。瞰青云而靖意。意恬怅兮有端。才嶒峻兮可观。宪妫禹而折法。袭仁谊而求安。不嬿婉于戚施。宁踸踔于马兰。俾后生之庶士。鉴明德之景翰。惟山中兮寂寞。沉忧思兮无从。石红青兮百叠。山浓淡兮万重。日下兮□□。月出兮铜峯。竹色兮拂户。水气兮绕窗。味哲人之遗珍。折片句兮忘老。嘉石门之埋名。怜柳子之沉道。书吴伯于衣袖。镂颜子于心抱。筹出处之叔仲。酌言默之多少。若妙行与上灵。非积学之所绍。至游夏以升降。幸砥心而勿夭。
烹羊宰牛且为乐，会须一饮三百杯。
远山疏影豆茅茨，白石漫漫客子悲。落叶欲分煎茗火，残更裁得寄僧诗。寒窗十载醒人梦，暗泪三年许尔知。北地故人应有信，好花恰结雁来时。

为学一首示子侄拼音解读：

niàn fó sān mèi shì shǎo xìn ，wéi yǒu wú wéi zǐ qīn zhèng 。lè bāng xiāo xī jìn yún hé ，wéi wǒ lián tái yī wèn xùn 。
bìn fā yǐ bān bái ，yī shòu fāng zhū zǐ 。qióng jiàn dāng zhuàng nián ，fù róng lín mù chǐ 。chē yú hóng chén hé ，dì zhái qīng yān qǐ 。bǐ lái cǐ xū qù ，pǐn wù zhī cháng lǐ 。dì zhái fēi wú lú ，nì lǚ zàn liú zhǐ 。zǐ sūn fēi wǒ yǒu ，wěi tuì ér yǐ yǐ 。yǒu rú cán zào jiǎn ，yòu sì huā shēng zǐ 。zǐ jié huā àn diāo ，jiǎn chéng cán lǎo sǐ 。bēi zāi kě nài hé ，jǔ shì jiē rú cǐ 。mò yǎng shòu mǎ jū ，mò jiāo xiǎo jì nǚ 。hòu shì zài mù qián ，bú xìn jun1 kàn qǔ 。mǎ féi kuài háng zǒu ，jì zhǎng néng gē wǔ 。sān nián wǔ suì jiān ，yǐ wén huàn yī zhǔ 。jiè wèn xīn jiù zhǔ ，shuí lè shuí xīn kǔ 。qǐng jun1 dà dài shàng ，bǎ bǐ shū cǐ yǔ 。wǎng shì wù zhuī sī ，zhuī sī duō bēi chuàng 。lái shì wù xiàng yíng ，xiàng yíng yǐ chóu chàng 。bú rú wū rán zuò ，bú rú tā rán wò 。shí lái jí kāi kǒu ，shuì lái jí hé yǎn 。èr shì zuì guān shēn ，ān qǐn jiā cān fàn 。wàng huái rèn háng zhǐ ，wěi mìng suí xiū duǎn 。gèng ruò yǒu xìng lái ，kuáng gē jiǔ yī zhǎn .
bó hǔ zhāng kōng quán ，jiā shān chāo dà hǎi 。gù yún yī shì xióng ，yì qì níng zhǎng zài 。qǐ wú hǎo jiāng shān ，pī tú xiàn guāng cǎi 。wǒ yù diào yí xū ，gǔ jīn jǐ biàn gǎi 。hé yǐ xǐ wǒ chóu ，dòu jiǔ cáng xiàng dài 。yī rì bú xián bēi ，diǎn yī gū jiǔ lái 。wǒ zuì kè guī xiū ，táo rán wàn lǜ kāi 。yù jiě chén shì wǎng ，wéi yǒu qīng zūn léi 。tiān dì rú yī cháo ，ān zhī suì yuè cuī 。hàn wǔ mù shén xiān ，kōng zhù bǎi liáng tái 。shén xiān bú kě qī ，gǔ xiǔ chéng chén āi 。yuàn yán yíng zāo qiū ，wú qí jiāng lǎo zāi 。
chuī xiāng zhào yǐng bái xī wān ，mì jù táo chán qù fù hái 。wǎn suì jì zhī sān zì wù ，zhōng shēn zhī hé liǎng shān jiān 。
zǒng róng kān dìng chēng xióng háo ，zhàng xià yǒu kè rú méi gāo 。bǐ duān shuāng qì sāi guān kǒu ，pí xiū wàn duì wú huá xiāo 。shān huán bì lěi yōng jiē máo ，mín yì hàn dí chí gōng dāo 。píng shēng yì qì gǎn zhī jǐ ，guó bù rú cǐ yōu dāo dāo 。zǎi chén dòng xǐ piàn yǔ bāo ，liǎng yǎn rú yuè jiàn lǚ cāo 。shāo yuán nán liú jiǎo tù xué ，hǎi tāo bú hàn yóu lóng sōu 。rén zhǔ dāng niàn kǔn wài láo ，bú dú xiàng yè guī xiāo cáo 。shí píng bān shī bài què xià ，yáo dì hǔ bào tiān hé gāo 。
xún qīng shǐ zhī cán gào 。lǎn zhū guǎn zhī yí cè 。wéi lǔ bīn zhī yī sǒu 。xìn xián dào ér tàn jì 。shì jiān xiǎn ér duō zǔ 。jun1 yīng míng ér bú gé 。jiǎng yè xī qí wèi 。lùn jīng xī biàn sì 。zǐ zhī shuō xī yì yǐ mì 。chéng jiǎ zhèng zhī xióng lǐ 。kě huáng hé zhī zhuàng sī 。xī gǔ rén zhī qǔ cái 。kàn qīng yún ér jìng yì 。yì tián chàng xī yǒu duān 。cái zhēng jun4 xī kě guān 。xiàn guī yǔ ér shé fǎ 。xí rén yì ér qiú ān 。bú yàn wǎn yú qī shī 。níng chěn chuō yú mǎ lán 。bǐ hòu shēng zhī shù shì 。jiàn míng dé zhī jǐng hàn 。wéi shān zhōng xī jì mò 。chén yōu sī xī wú cóng 。shí hóng qīng xī bǎi dié 。shān nóng dàn xī wàn zhòng 。rì xià xī □□。yuè chū xī tóng fēng 。zhú sè xī fú hù 。shuǐ qì xī rào chuāng 。wèi zhé rén zhī yí zhēn 。shé piàn jù xī wàng lǎo 。jiā shí mén zhī mái míng 。lián liǔ zǐ zhī chén dào 。shū wú bó yú yī xiù 。lòu yán zǐ yú xīn bào 。chóu chū chù zhī shū zhòng 。zhuó yán mò zhī duō shǎo 。ruò miào háng yǔ shàng líng 。fēi jī xué zhī suǒ shào 。zhì yóu xià yǐ shēng jiàng 。xìng dǐ xīn ér wù yāo 。
pēng yáng zǎi niú qiě wéi lè ，huì xū yī yǐn sān bǎi bēi 。
yuǎn shān shū yǐng dòu máo cí ，bái shí màn màn kè zǐ bēi 。luò yè yù fèn jiān míng huǒ ，cán gèng cái dé jì sēng shī 。hán chuāng shí zǎi xǐng rén mèng ，àn lèi sān nián xǔ ěr zhī 。běi dì gù rén yīng yǒu xìn ，hǎo huā qià jié yàn lái shí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

为学一首示子侄相关翻译

②鲈鱼堪脍：用西晋张翰典。季鹰：张翰，字季鹰。求田问舍：置地买房。刘郎：刘备。才气：胸怀、气魄。流年：流逝的时光。忧愁风雨：风雨，比喻飘摇的国势。树犹如此：用西晋桓温典。倩：请托。红巾翠袖：女子装饰，代指女子。揾。擦拭。
①艳质：指女子艳美的资质，这里指诗人怀念的“湘灵”。无由：没有办法。寒衾：冰凉的被子。衾，被子。亲：动词，亲近、接近，这里指挨着身子，接触肌肤。
⑴悯：怜悯。这里有同情的意思。

为学一首示子侄相关赏析

全篇写景，扣紧了“过金山寺”的一个“过”字。作者不是登临金山，只是乘船经过，因此能够远眺，能够纵览，能够从浩浩长江的广阔背景上，从山与水、山与云、山水与楼台的种种关系上写出金山景色的诗情画意，在给人以美的享受的同时，又能给人以情的感染。

乃蹶厚地，揭太清。亘层霄，突重溟。激三千以崛起，向九万而迅征。背嶪太山之崔嵬，翼举长云之纵横。左回右旋，倏阴忽明。历汗漫以夭矫，羾阊阖之峥嵘。簸鸿蒙，扇雷霆。斗转而天动，山摇而海倾。怒无所搏，雄无所争。固可想象其势，仿佛其形。

作者介绍

张伯淳 张伯淳(1242—1302)，字师道，号养蒙，崇德(今浙江桐乡)人。祖父张汝昌，官至迪功郎，与石门酒官张子修为邻，两家并有池馆园林之胜，号东西园，结社觞咏，时称东西二张。父张琥，南宋嘉定十三年(1220)进士，累官朝议大夫、崇德开国男。与赵孟頫为中表，人物相望。张伯淳9岁举童子科，以父荫铨迪功郎、淮阴尉，改扬州司户参军。